Piemont. Osteria Da Gemma

Osteria Da Gemma to ukryty klejnot Piemontu. Nie łatwo trafić do Osterii Gemmy, ale to z pewnością jedno z najbardziej popularnych miejsc dla mieszkańców regionu i obowiązkowe miejsce do odwiedzenia jeżeli chcecie spróbować autentycznej kuchni piemonckiej. Osteria posiada rekomendację Michelin guide!

Trafiliśmy tam tylko dzięki rekomendacji naszego hosta z Dimora San Carlo, nawiasem mówiąc świetnego miejsca aby się zatrzymać na zwiedzanie rejonów Barolo.Osteria Da Gemma rządzi się swoimi prawami. Gdy usiądziecie przy swoim stoliku nie czekajcie na menu, możecie za to poprosić o kartę win. Spośród wina do wyboru jest domowe Dolcetto oraz kilka etykiet Dolcetto, Barbery, Nebbiolo i Barbaresco w cenach pomiędzy 10 a 38 euro. Kolejne dania będą serwowane do stolika automatycznie i będą sukcesywnie podawane od przystawek po desery. Każdy stolik dostaje te same potrawy i jeśli nie jesteście w stanie skończyć jakiejś potrawy lub zwyczajnie nie chcecie jej jeść, można poprosić kelnera o nie zostawianie talerza lub ewentualnie zostawić to z czym nie mogliście sobie już poradzić. Jedzenie jest domowe, szczere i jest go mnóstwo. Podczas jedzenia kolejnej potrawy zastanawiasz się ile to będzie razem kosztowało. Czeka was miła niespodzianka, gdyż cena od osoby to zaledwie 30 euro, bez znaczenia jak mało, lub jak wiele, zjecie z tego co zostało podane. Podczas naszej wizyty mieliśmy okazję spróbować klasyków:

Carne Cruda – tatar wołowy, ale w Piemoncie podawany jest w sposób podkreślający delikatny smak mięsa. Nie znajdziecie tu wielu składników, które można by dodać do grubo pokrojonego mięsa cielęcego, tylko przyprawy takie jak sól, pieprz i oliwa z oliwek. To popularne danie serwowane jest jako przystawka, najlepiej próbować w towarzystwie Dolcetto lub Barbery.

Inslata Russa – sałatka rosyjska zrobiona z gotowanych ziemniaków, marchewki, groszku i majonezu. Brzmi znajomo dla naszych polskich czytelników? Wszak to nasz świąteczny klasyk. Sałatka rosyjska jest często podawana jako przystawka. Aby uzyskać wyjątkowy smak włoskie babcie często dodawały anchovies do świeżo przygotowanego majonezu. Nie jest zatem żadnym zaskoczeniem, iż anchovies zajmują poczesne miejsce w wielu daniach, które są symbolami kuchni piemonckiej. Liguryjskie wody, które nie są bardzo bogate w ryby, mają mnóstwo anchovies (po włosku „alici”), w części wybrzeża wzdłuż którego najstarsza „droga solna” Europy wiodła z Ligurii przez Piemont do północnej Europy.

Vittello Tonnato – zaskakująca mieszanka gotowanej lub pieczonej cielęciny i tuńczyka z puszki. Cienko cięta cielęcina rozłożona na talerzu i polana sosem ze świeżego majonezu i szarpanego tuńczyka, jajek na twardo, kaparów i anchovies.

Tajarin with ragu – Tajarin to piemoncka wersja tagliatelle. W przeciwieństwie do innych makaronów jajecznych, te cienkie, złote nitki zrobione są z większej ilości żółtka, czego rezultatem jest delikatna tekstura i bogaty smak. Tajarin podano po raz pierwszy w Piemoncie już w XVI wieku, często ze szczodrą porcją ragu, drobiu lub królika. Dzisiaj, mimo skromnego pochodzenia, Tajarin jest często serwowany z prostym, choć luksusowym dodatkiem sosu maślanego i skrojonej słynnej na cały świat białej trufli z Alby.

Agnolotti del Plin – to małe ravioli pełne smaku, z reguły nadziewane mięsem i warzywami.

Smażony koper włoski i pieczony królik – prawdopodobnie najpopularniejszym wariantem podania królika w kuchni włoskiej jest coniglio arrosto, czyli po prostu pieczony królik. Mięso jest w zasadzie raczej duszone niż smażone, dzięki czemu pozostaje soczyste i pokrywa się karmelizowaną skórką, której nie sposób się oprzeć.

Brasato – wołowina duszona w winie, czasami nawet w Barolo, Barbaresco lub Nebbiolo. Wolno gotowana i tak miękka, że można ją kroić łyżką. 

Bunet – to rodzaj czekoladowego kremu z migdałowymi ciasteczkami, jajkiem i rumem. Dekadencki i doskonały po posiłku o ile wciąż macie odrobinę czerwonego wina w kieliszku.  

Panna cotta z dżemem truskawkowym – nazwa panna cotta nie występuje we włoskich książkach kucharskich przed 1960, ale często jest wymieniana jako tradycyjny deser północnego regionu Włoch – Piemontu.

Beza z orzechami laskowymi – prosta i lekka beza pokryta świeżymi orzechami laskowymi. Niektórzy twierdzą, że w dolinie Langhe w Piemoncie występują najlepsze orzechy laskowe na świecie!

Adres: via Guglielmo Marconi, 6, 12050 Roddino CN, Włochy

Cena: 30 €/osoba

Psst: Zróbcie rezerwację, jest bardzo trudno dostać stolik na kolację w weekend, ale zdarza się coś wolnego na lunch. Jeśli jest słonecznie poproście o miejsce na tarasie aby podziwiać piękny krajobraz Piemontu, z wyraźnie widocznymi, ośnieżonymi szczytami Alp na horyzoncie.

Previous
Previous

Piemont. Pelissero

Next
Next

Piemont. Tenute Cisa Asinary dei Marchesi di Grésy